Heart Attack cz.1

powstałe przy piosence: Cher Lloyd - Oath ft. Becky G

opisy bohaterów i prolog = dla tych, którzy się jeszcze nie zapoznali
POSTANOWIŁAM NOWE ROZDZIAŁY W MIARĘ MOŻLIWOŚCI DODAWAĆ W PONIEDZIAŁKI I CZWARTKI. PASUJE WAM TAKI UKŁAD?

__________

To wyczekiwanie do końca ostatniej lekcji w szkole, okropne. No i w końcu dźwięk dzwonka, kończący cztery lata nauki licealnej. Wszyscy wstają od ławek i kierują się w stronę wyjścia.
,a teraz coś o mnie;
Jestem Amanda i mam 19 lat. W tym roku kończę liceum w Birmingham. Razem z moja przyjaciółką Lucy i chłopakiem Austinem opuszczamy budynek naszej szkoły, w której spędziłam cudowne cztery lata. Poznałam najlepszą przyjaciółkę, znalazłam chłopaka i zapragnęłam być tancerką. Zakładam słuchawki, które wcześniej niosłam w ręku i wsiadam do auta chłopaka. Odjeżdżamy i jedziemy wprost pod mój dom. Wchodzę do środka i przeglądam się w lustrze. Ubrana, pomalowana i uczesana jestem tak. Wchodzę po schodach na górę i otwieram drzwi do swojego pokoju. Zdejmuję słuchawki, a następnie wędruję do łazienki. Rozbieram się i biorę szybki prysznic. Po 10 minutach wychodzę i wracam do pokoju. Otwieram szafę i wyciągam nowe ubrania. Zakładam je, czeszę się oraz maluję, a następnie wychodzę z domu. Na podjeździe czekają już Lucy i Austin. Wsiadamy do samochodu i ruszamy do Wolverhampton, w którym gramy dziś koncert dzięki mojej rodzicielce. Droga jest krótka - tylko 20 km. O 16. jesteśmy już na miejscu.
Reszta zespołu przyjechała tu dwie godziny temu, aby wszystko przygotować. Widzowie powoli zaczynają się zbierać i zapełniać puste miejsca pod sceną. Nasz występ rozpoczyna się o 17.00, która wybije za pięć minut.
One Direction
No i jesteśmy. W końcu dotarliśmy do rodzinnego miasta Liama -  Wolverhampton. Przyjechaliśmy tu, ponieważ mamy tydzień wolnego i postanowiliśmy spędzić trochę wolnego czasu poza Londynem. Jak się okazało, dziś o 17. ma odbyć się tu koncert zespołu The Fergies, a my jako, że sami gramy stwierdziliśmy, że pójdziemy ich posłuchać. Miejsca pod sceną zapełnione przez tłumy osób z okolic miasta, więc stajemy w oddalonym tłumie i czekamy na rozpoczęcie.
The Fergies, Amanda
No i w końcu wybiła, długo oczekiwana 17. Wbiegamy na scenę i rozpoczynamy show od piosenki We Are Young, a następnie Call Me Maybe przy, której towarzyszą nam tancerze z maskami gwiazd takich jak; Zayn Malik, Selena Gomez, Demi Lovato, Ariana Grande oraz Cody Simpson. Uciszamy muzykę, a ja witam widzów: Hello Everyone !!! Dobrze się bawicie??, na co słychać jedynie głośny krzyk.Może się wam przedstawimy? Więc nazywamy się The Fergies i jesteśmy z Birmingham. W skład naszego zespołu wchodzą: Austin - gitara, Jason - perkusja, Ryan - gitara, Grace - keyboard, no i oczywiście ja Amanda, Amanda Wilson.
Niall
Nie wiem co się stało, ale oszołomiony jej imieniem i nazwiskiem krzyknąłem kto?? i rozchyliłem wargi dodatkowo szczerząc oczy ze zdziwienia. Ona jedynie lekko zdziwiona, znów powtórzyła Amanda Wilson. Wtedy poczułem jak powracam umysłem i sercem do wydarzeń z przed 4 lat, to pamiętne lotnisko i jej wyznanie. Czy nie mogłem jej wtedy zatrzymać i powiedzieć, ja nie chcę być tylko przyjacielem, kocham cię najmocniej na świecie i chcę być z tobą już zawsze, a później na cały głos wykrzyczeć I love you, Amanda !!! Przecież powiedziała, że mnie kocha i myśląc, że ja jej nie dodała let's just be friends. W środku mnie, po tych słowach coś pękło, moje oczy uroniły słone łzy, a ciało stało tam nadal w bezruchu.
Amanda
A teraz ruszamy z piosenką Try - powiedziałam i zaczęliśmy grać. Następnie zagraliśmy kilka innych utworów [czyt. One More Night, We Found Love, Give Your Heart a Break, Payphone, Good Time oraz Titanum] już bez żadnych monologów. O 18 zrobiliśmy krótką przerwę, a ja i trzy dziewczyny z którymi mam lekcje tańca zatańczyłyśmy nasze układy do piosenek Gangnam Style i Hit The Light. Gdy wybiła osiemnasta dwadzieścia trzy, zakończyłyśmy nasz pokaz i wróciłam do śpiewania. Zaśpiewaliśmy We Are Never Ever Getting Back Togrther, Skyfall, Stereo Hearts, Want U Back, a na sam koniec Skyscraper.
Austin
Amanda, właśnie miała zapowiedzieć, iż zaraz zagramy kilka piosenek zespołu One Direction, z okazji, że jeden wokalista właśnie tu mieszkał, ale w ostatniej chwili zawołałem ją i wszystko przerwałem. Dziewczyna podbiegła do mnie, a ja pokazałem jej dwie pęknięte struny w mojej gitarze. To była jedyna, którą wziąłem, a tylko ja umiałem, grać właśnie na niej ich piosenki. Amanda powiedziała, że wszystko będzie OK i wróciła na dawne miejsce, a ja poszedłem do auta. Zaczęła: mieliśmy w planach zagrać wam sześć piosenek zespołu ONE... , a widownia dokończyła DIRECTION. Kontynuowała: ,ale niestety nie będziemy mogli ponieważ w gitarze Austina pękły dwie struny. Bardzo was przepraszamy, ale w takim wypadku będzie to już koniec naszego koncertu.

Niall

Chłopaki zaczęli mnie szturchać, bo przypomnieli sobie, że wziąłem ze sobą gitarę i mógłbym im przygrać. Zależało im przede wszystkim na tym aby usłyszeć wykonanie swoich utworów przez inny zespół. Po długich namowach zgodziłem się i ruszyłem niepewnie pod scenę. Wiązało się to z tym, że znów zobaczę ją z bliska, hipnotyzujące oczy, szczery i radosny uśmiech. Bałem się. Wszedłem po schodkach na górę i ruszyłem wprost przed dziewczynę. Jedyne co wtedy zdołałem wydusić to tylko, krótkie hej!!! Amanda odpowiedziała mi tym samym i zapytała o co chodzi? Pokazałem jej moją gitarę i dodałem, że znam kilka ich kawałków, więc z wielką chęcią zagram. Chwilę się zamyśliła i podeszła do reszty bandu, a oni najprawdopodobniej się zgodzili bo dziewczyna podeszła do mnie, zaprowadziła na krzesło i podała nuty do naszych 6 piosenek.
Amanda
Ucieszyło mnie to, że znalazł się ktoś, kto może zastąpić Austina. Odwróciłam się do chłopaka i zapytałam jesteś Irlandczykiem? no, wiesz ten akcent i lekko się uśmiechnęłam. On szeroko się uśmiechnął i odpowiedział ty chyba też. no, wiesz ten akcent. Przytaknęłam, a on także i wróciłam do publiki. Zapowiedziałam piosenkę What Makes You Beautiful i zeszłam z sceny. Weszłam między tłum, a zespół zaczął grać. Rozpoczęłam śpiewanie oddalając się od sceny. Przystałam obok małej dziewczynki i wzięłam ją na ręce. Razem dokończyłyśmy refren, po czym odstawiłam ją na piasek. Następne piosenki [czyt. Gotta Be You, One Thing oraz More Than This] śpiewałam pomiędzy różnymi ludźmi. Przy piosence Little Things i Kiss you, przystanęłam przy czwórce mężczyzn. Rozpoczęłam, a oni z zdziwieniem przyglądali mi się. Po zaśpiewaniu ostatniej zwrotki, powróciłam na scenę. Oficjalnie zakończyłam koncert i podziękowałam Irlandczykowi. Chłopak słodko się uśmiechnął i pożegnał. Jedna rzecz w nim przykuła moją uwagę - naszyjnik; cząstkowy, łączący się w jedność dla najlepszych przyjaciół. Miałam taki sam z Niall'em, dostałam go od niego dzień przed wyjazdem. Miał przypominać nam o sobie, oczywiście ja ciągle go noszę. Na jego tylnej części u mnie widniał napis Niall, a u niego Amanda. 

____________________

no i mamy pierwszy rozdział. jak się podoba? jak na mnie, dziwnie długi. ale to chyba dobrze (:

kolejny rozdział, za minimum 4 komentarze ;*

ładnie proszę ,jeżeli przeczytałaś/eś ten post ,to go skomentuj.

czytasz = komentujesz 

Agata :D