Ponownie obudziłam się wtulona do Zayna, lecz tym razem w jego łóżku. Przypomniał mi się wczorajszy dzień. "Mam bliską przyjaciółkę".. Naprawdę, nie wiem co o tym myśleć.
Zaczęłam przytulać się bardziej do Zayna, był bez koszulki. Moje serce biło jak oszalałe. Obejmował mnie tak mocno, że nawet jakbym chciała, nie mogłabym wstać. Zayn zaczął się przebudzać.
- Już nie śpisz ? - spytał .
Popatrzyłam na niego.
- Nie śpię, obudziłam się chwilę temu.
- Czemu ?
- Nie wiem.. - odpowiedziałam, a Zayn się zaśmiał.
Nadal mnie nie puszczał.
Rozejrzałam się po pokoju. Był duży, a ściany miały kolor zielony. Łóżko leżało na przeciwko biurka, na którym coś leżało. Zaciekawiło mnie, co to było. Chciałam wstać, ale Zayn mnie nie chciał puścić.
- Gdzie idziesz ? - spytał .
- Nie bój się, nie ucieknę. - powiedziałam, a on się zaśmiał i puścił mnie.
Podeszłam do biurka i otworzyłam duży zeszyt.
- Nie ! - krzyknął Zayn, zanim zdążyłam cokolwiek zobaczyć.
Spojrzałam na niego.
- Dlaczego ?
Popatrzyłam na zeszyt, w którym na pierwszej stronie był mój portret. Byłam w szoku, nie wiedziałam co mam powiedzieć.
- Ty to narysowałeś ? - zapytałam po chwili, spoglądając na rysunek.
Zayn zabrał głęboki wdech i powiedział :
- Tak... Wiem, że nie wyszedł, ale.. - nie skończył, bo mu przerwałam .
- Żartujesz sobie ? Jest przepiękny.
Zayn wstał i podszedł do mnie .
- Jak ty.. - powiedział .
Spojrzał mi w oczy, jego twarz zaczęła zbliżać się do mojej. Pocałował mnie najpierw delikatnie, a potem namiętnie. Odwzajemniłam pocałunek. Na szczęście, tym razem nikt nam nie przeszkodził.
- Kocham Cię, dajmy sobie szansę,. - powiedział Zayn .
- Nie wiem.. Muszę to przemyśleć .
_________________________________________
No to jest następna część . ;D
Mam nadzieję, że się podoba. ; >
Pacia . <3
Świetnee. ! ; pp
OdpowiedzUsuń